სთივენ ბაქსთერი
ქეით მანძონი რიდ მალენფანთთან და ქორნილიუს თეინთან ერთად მაიქის ვერანდაზე იდგნენ. სახლიდან ბავშვის ტირილი ისმოდა. ბები მაიქლი – მაიქის ვაჟი და მალენფანთის შვილიშვილი.
ჰიუსთონის თავზე მწუხრი ღამის ცის გუმბათზე ფეთქავდნენ ახალთ-ახალი მთვარეები და დედამიწები, ფეთქავდნენ უხმოდ, მაგრამ კაშკაშით – ლურჯად, წითლად, ყვითლად, ბდღვრიალებდნენ, როგორც მაშხალები, თითოეული მისი საკუთარი მზის ცეცხლით აალებული.
სულ რაღაც შვიდი დღე გავიდა, რაც ალფა კენტავრიდან არ დაბრუნდა ექო.
მალენფანთმა ჰკითხა:
– რას მივჩერებივართ ახლა?